خطر فیبروم رحم در زنان بی تحرک
یک مطالعه جدید نشان می دهد که زنانی که بیش از شش ساعت در روز در فعالیت های اوقات فراغت بی تحرک می گذرانند، ممکن است خطر فیبروم رحم را قبل از یائسگی دو برابر کنند.
این تحقیق ارتباط بین رفتار بی تحرک و افزایش خطر ابتلا به این تومورهای خوش خیم رحمی با سوخت استروژن را نشان می دهد.
خطر فیبروم رحم در زنان بی تحرک – به نظر می رسد خطر در زنانی که هنوز یائسگی را طی نکرده اند بیشتر است.
تحقیقاتی که در مجله دسترسی آزاد BMJ Open منتشر شده است نشان می دهد که افزایش 6 ساعت یا بیشتر اوقات فراغت بی تحرک در هر روز ممکن است خطر فیبروم رحمی را در زنان قبل از یائسگی دو برابر کند .
یافته‌ها نشان می‌دهند که خطر این رشدهای خوش‌خیم، اما بالقوه بزرگ و دردناک رحم، همزمان با مدت زمانی که در طول روز صرف نشستن یا دراز کشیدن می‌شود، افزایش می‌یابد.
شیوع و علائم فیبروم رحمی
به گفته محققان، فیبروم رحم شایع ترین تومور خوش خیم در زنان در سنین باروری است که شیوع آن از 4.5٪ تا 69٪ متغیر است.
این توده ها ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، اما ممکن است با خونریزی غیرطبیعی، درد لگن و شکم و ناباروری همراه باشند.
رفتار بی تحرک با تومورهایی مرتبط است که به هورمون زنانه استروژن متکی هستند، مانند سرطان آندومتر، تخمدان و سینه. فیبروم های رحمی نیز توسط استروژن تغذیه می شوند.
طراحی و روش مطالعه
بنابراین محققان می خواستند دریابند که آیا ممکن است بین اوقات فراغت بی تحرک گسترده و خطر فیبروم رحم ارتباطی وجود داشته باشد یا خیر.
آنها از گروه یوننان از مطالعه کوهورت چند قومیتی چین استفاده کردند، که یک مطالعه آینده نگر مبتنی بر جامعه در جنوب غربی چین است که شامل 99556 شرکت کننده از پنج استان است.
نمونه نهایی مطالعه شامل 6623 زن 30 تا 55 ساله بود که هنوز یائسگی را طی نکرده بودند.
اطلاعات اولیه از هر یک از زنان جمع آوری شد. این شامل تاریخچه قاعدگی/باروری، تعداد فرزندان و سن در اولین تولد، استفاده از وسایل پیشگیری از بارداری، اوقات فراغت بی تحرک، فعالیت بدنی، رژیم غذایی، قد و وزن بود.
میانگین سنی که برای اولین بار شروع قاعدگی و زایمان برای اولین بار بود به ترتیب 13-16 و 20-24 سال بود و تقریباً 84٪ بیش از دو فرزند داشتند.
رفتار بی تحرک به عنوان 1.5 یا کمتر معادل متابولیک کار (MET) ساعت در روز در هنگام نشستن یا دراز کشیدن طبقه بندی شد.
MET بیان می کند که چه مقدار انرژی در کالری در هر ساعت فعالیت بدنی صرف می شود.
از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا مشخص کنند که چقدر زمان صرف بازی‌های رومیزی، تماشای صفحه نمایش، خواندن، بافتن و سایر فعالیت‌های مشابه می‌کنند و سپس به چهار گروه اوقات فراغت بی‌تحرک تقسیم می‌شوند: کمتر از 2 ساعت در روز. 2-3.99 ساعت در روز؛ 4-5.99 ساعت در روز؛ و 6 ساعت یا بیشتر در روز.
یافته ها و مفاهیم
حدود 6 نفر از 10 (61٪) از زنان 2 تا 3.99 ساعت در روز از اوقات فراغت بی تحرک داشتند.
در مجموع، 562 نفر (8.5%) از زنان دارای فیبروم رحمی بودند که شیوع آن با افزایش سن افزایش می‌یابد. نرخ ها در میان افراد 50 ساله و بالاتر بالاترین (2.5 برابر بیشتر) بود.
وزن (BMI)، تعداد تولد زنده (بیش از 2)، وضعیت قاعدگی، زمان از آخرین تولد زنده (13-17 سال به بعد)، فعالیت بدنی، و اوقات فراغت بی تحرک، همگی با فیبروم رحم مرتبط بودند.
اما هر چه اوقات فراغت بی تحرک بیشتر سپری شود، خطر فیبروم رحمی بیشتر به نظر می رسد.
و پس از محاسبه عوامل بالقوه تأثیرگذار، زمان فراغت بی تحرک 6 ساعت یا بیشتر در روز با خطری دو برابر زنانی که کمتر از 2 ساعت را انجام می دادند، همراه بود.
در حالی که اوقات فراغت بی تحرک با شیوع فیبروم در زنان پیش از یائسگی ارتباطی نداشت، اما با شیوع فیبروم در زنان یائسه مرتبط بود: این خطر در میان افرادی که 6 ساعت یا بیشتر در روز اوقات فراغت بی تحرک داشتند، 5 برابر بیشتر از آن بود.
در کسانی بود که کمتر از 2 ساعت ساعت را بالا می بردند.
محدودیت های مطالعه و تبیین های نظری
این یک مطالعه مشاهده ای است و به همین دلیل نمی تواند عوامل علی را تعیین کند. محققان خاطرنشان کردند که این مطالعه برای بسیاری از عوامل بر ارزیابی ذهنی تکیه داشت.
به گفته محققان، اما یک توضیح احتمالی برای ارتباط های مشاهده شده ممکن است این باشد که رفتار بی تحرک با چاقی مرتبط است، که یک عامل خطر برای فیبروم های رحمی است.
هم کم تحرکی و هم چاقی باعث افزایش سطح استروژن بدن می شود.
سایر توضیحات احتمالی شامل ارتباط شناخته شده بین رفتار بی تحرک و اختلالات متابولیک، التهاب مزمن و کمبود ویتامین D است.
آنها نتیجه گیری کردند: «این مطالعه مقطعی، بر اساس جمعیت طبیعی، نشان داد که [زمان فراغت بی تحرک] یک همبستگی مثبت خطی با [فیبروم رحم] دارد، که نشان می دهد [این] ممکن است یک عامل خطر مستقل باشد.
